www.selenafans.fora.pl

Lesley

Nowy rozdział Jezyk

Mam nadzieję, że nie jest taki zły.
----

Życie nie jest lepsze ani gorsze od naszych marzeń,
jest tylko zupełnie inne. - Szekspir

Lotnisko. Nawet gdyby był to głupi pomysł to i tak już za późno.
Wyjeżdżam. A może raczej wylatuję? Z tego domu.
Z tego miasta. Z tego życia. Nie chcę się męczyć (a może raczej NIE męczyć?)
Się z tatą w domu. I z moją ‘przyjaciółką’, którą nic a nic nie obchodzę.
Przyjaźń jest mocno przereklamowana. Poradzę sobie i bez nich.
Mam 19 lat, jestem pełnoletnia. Mam prawo decydować o sobie.
‘Ucieczka nic nie rozwiąże’ – mawiają psycholodzy. Hmm...
Ale ja NIE uciekam. Ja wyjeżdżam. Do Chicago.
Akurat tam, bo spędziłam tam duża częśc mojego dzieciństwa.
"Niech wrócą wspomnienia".
Nie wiem jeszcze jak będę życ z czego, ale tak się złożyło, że dostaję duże kieszonkowe a i dużo zaoszczędziłam.
Po za tym "pożyczyłam" od mojego taty drobną sumkę. Nie zauważy. A nawet jeżeli to co z tego?
Oczywiście muszę miec też jakąś pracę. Wynając mieszkanie. Chcę zacząc coś nowego.
Tzw. 'nowy rozdiał mojego życia'. Że co?!

Poczekalnia na lotnisku, jest idealnym miejscem do takich przemyśleń.
Usiadłam na ławce, którą ktoś nie wiadomo, dlaczego pomalował na mocno żółty kolor.
Na ławce pełno było podpisów. “Kelly N. – 7.02!’, “K.C. Chris!!! Twoja wierna Lilly".
- Biedny Chris. - Mruknęłam do siebie. Na lotnisku było dośc tłoczno, ale między nimi
wypatrzyłam sobie trzyosobową rodzinkę. Wszyscy byli blondynami i co chwilę wybuchali śmiechem.
Miałam ochotę wrzasnąc "Zaadoptujcie mnie! Mimo tego, że jestem ruda!". Po trzech latach samotoności,
chciałabym miec w końcu normalną rodzinę. Marzenie.

- Cholera. Mój samolot ląduje. - Wzięłam do ręki torby, na plecy plecak, zaczęłam przepychac się między ludzi.
Tłok z minuty na minuty robił się coraz więszky. Gdy w końcu weszłam do samolotu za okazaniem bilteu i innych dokumentów, razem ze stewardessą udałam się do fotela gdzie wyznaczyła mi miejsce.
Na szczęście miejsce obok było puste.
- W razie potrzeby proszę nacisnąc guziczek na fotelu. Przybędę. - stewardessa uśmiechnęła się szeroko i
promiennie co przypominało mi panie z reklamy proszków do prania. Zaczęła objaśniac dalsze instrukcje
nikogo nie obchodzące. Jej kasztanowe włosy uczesane gładko w kucyk zostały ukryte pod niebieską
czapką z logiem Beline. Swoją drogą nie wyglądała tak źle, no może oprócz tej czapki.
- Do widzenia. - nim się obejrzałem już jej nie było.
Samolot może nie należał do najbardziej luksusowych, ale jak na drugą klasę to już coś.
- Proszę wyłączyc telefony komórkowe. - usłyszeliśmy głos z głośnika. - Zaczynamy lot.
Z moich obliczeń wynika, że dotrę tam za około 4 godziny. Teraz wystarczy tylko rozoszowac się tym uczuciem.
Uczuciem wolności... [/i]

Sheemeka

Hek, a czemu napisałaś 2 razy? Jezyk

Fajne..jestem ciekawa dalszej części. Moja 2 część opowiadania już gotowa tylko muszę przepisać do komputera i zrobić poprawki Mruga

Lesley

Sheemeka

Tego drugiego Jezyk

O tej dziewczynie której ojciec znalazł sobie narzeczoną Mruga

Rosalie

ale fajne.

chcę więcej. :*

Lesley

Dzięki

. Ale już raczej nic nie napiszę.

Rosalie

oo

czemu?

Lesley

Nie mam wenu, nie wiem co ma byc dalej i nie chce mi się już tego pisac

.

Rosalie

aha.

no to zaczni coś nowego Wesoly

Lesley

Pewnie coś napiszę niedługo Wesoly

.

Rosalie

czekam